Biography
Photo archive
Video archive
Audeo archive
Sonoteka
Literature
Notes
Personal archive
Site map

 

MÜBARİZ MAHNILAR

 
Dünyada birinci Sovet Sosialist dövlətinin banisi, xalqların böyük rəhbəri V. İ. Leninin incəsənət haqqında söylədiyi dərin mənalı sözlərini diqqətlə öyrəndikdə yəqin etmək olur ki, sovet incəsənətinin inkişaf və tərəqqisi məhz Leninin nəzəriyyələri əsasında əldə edilmiş və Leninin incəsənət haqqındakı fikirləri sovet incəsənətinin gələcək müvəffəqiyyət və qalibiyyət yolunu işıqlandırmışdır.

İncəsənət aləmində böyük rəhbərin ən çox sevdiyi sahələrdən biri musiqidir. O öz hassas qəlbi, incə zövqü və aydın düşüncəsi ilə musiqi sənətinin ən zərif cəhətlərini duyur, musiqinin ifadə etdiyi mənaya çox böyük əhəmiyyət verirdi. Hələ gənc yaşlarında ikən o, bacısı M. Ulyanovaya yazdığı məktubların birində simfonik konsertə gedib orada P. Çaykovskinin 6-cı simfoniyasını dinləməsindən çox razı qaldığını xəbər verir. Çaykovskinin 6-cı simfoniyasının Lenin tərəfindən bəyənilməsi çox əlamətdardır. Çünki bu əsər öz simfonik mənası və ifadə etdiyi musiqi obrazlarının qüdrəti etibarilə dünya simfonik ədəbiyyatının ən dəyərli əsərlərindən biridir. Burada əsil həyati qüvvələrin coşğunluğu və dramatik hadisələrin inkişafı öz əzəməti ilə dinləyicini vəcdə gətirir. Böyük ehtirasların gərgin toqquşması və bununla əlaqədar olan antitezalar bu möhtəşəm əsərin əsas süjet xəttidir. Həm də bu toqquşmalar quraşdırma va uydurma bir tərzdə meydana gəlmir, əksinə burada həyati ziddiyyətlər ehtirasla öz varlığını göstərir. Çaykovski simfonizminin ən böyük nailiyyəti sayılan Altıncı (patetik) simfoniya Leninin ən çox bəyəndiyi musiqi əsərlərindən biridir.

Mühacirət illərində Leningilin qonşuluğunda yaşayan qoca bolşeviklərdən Barovskaya öz xatirələrində qeyd edir ki, 1905-ci yeni ili qarşılamaq münasibətilə düzəldilən məclisdə Lenin hamıya həmin axşam əvvəlcə "Karmen" operasına getməyi təklif etdi. Hamı məmnuniyyətlə Leninin məsləhətini qəbul etdi. Lenin "Karmen" əsərinin gümrah musiqisini çox bəyənirdi.

1913-cü ildə İsveçrədə təşkil olunan tələbələr konsertinə dəvət olunmuş Lenin, burada M. S. Kedrovun ifasında Bethovenin, Şopenin əsərlərini böyük diqqətlə dinlədikdən sonra məxsus bu əsərləri bir daha dinləmək arzusu ilə Kedrovgilə gələcəyini bildirmişdi. Bir neçə gündən sonra Lenini öz evində ən əziz bir qonaq kimi qəbul edən pianoçu Kedrov, onun üçün Bethovenin sonatalarını çaldığını və Leninin bu əsərlərdən son dərəcə razı qaldığını xəbər verir.

N. K. Krupskaya öz xatirələrində qeyd edir ki, Vladimir İliç pianoçu İnessa Armanın ifasında Bethovenin əsərlərini dinləməyi çox sevirdi. Lenin Bethovenin xüsusilə "Patetik" sonatasını çox bəyənirdi və onu tez-tez çalmasını piyanoçudan xahiş edirdi.

Leninin Bethoven yaradıcılığına böyük qiymət verməsi tasadüfi deyildir. Çünki Bethovenin "Appossionata" sonatasında zülm və istibdada qarşı mübarizədə azadlıq qüvvəsinin yenilməzliyi və qüdrəti əks etdirilir. Qeyd etmək lazımdır ki, o zamankı ictimai həyatda baş vermiş hadisələr instrumental musiqidə sonata-simfonik janrın inkişafında daha geniş və qabarıq bir tərzdə öz əksini tapmışdı. Bu sahədə isə Bethovenin "Appossionata" sonatası ən ifadəli, dramatik cəhətcə ən bitkin əsərlərdən biridir.

Ümumiyyətlə, mübarizə motivlərinin Bethoven yaradıcılığında geniş yer tutmasındandır ki, hələ XIX əsr rus inqilabçı demokrat ziyalıları Bethovenin şəxsiyyətini yüksək qiymətləndirir, onun musiqi yaradıcılığını çox üstün tuturdular. Belinski, Bethoveni Qərbi Avropada realizm dövrünün ən böyük sənətkarı adlandırırdı. Belinski yazır ki, musiqi sənəti, özünün Şekspiri olan Bethovenin yaradıcılığı sayəsində ən böyük inkişaf və nailiyyət zirvəsinə yüksələ bilmişdir. Rus inqilabçı demokratlarından Gertsen, Çernışevski də Bethoven yaradıcılığındakı ictimai motivlərin böyük əhəmiyyətini qeyd edirlər. Deməli, ümumiyyətlə Bethoven yaradıcılığı rus inqilabçı demokratları üçün inqilabi sənət məsələsini irəli sürmək işində böyük əhəmiyyət kəsb etmişdir. Göründüyü kimi, Bethoven yaradıcılığına yüksək qiymət verməkdə Lenin tək deyil idi. Bethoven yaradıcılığı rus ictimai təfəkkürü tarixində çox böyük və şərəfli yer tutur.

Maksim Qorki yazır: "Bir axşam, Moskvada, Y. P. Peşkovanın mənzilində Lenin pianoçu İsay Dovroveynin ifasında Bethovenin sonatalarını dinlədikdə dedi: "Appossionata"dan yaxşı ola biləcək bir şey mənə məlum deyil. Bu əsəri hər gün dinləməyə hazıram. Xariqüladə, fövqəlbəşər musiqidir. Mən həmişə, ola bilsin ki, uşaq sadəlövhlüyünün iftixar duyğusu ilə düşünürəm: insanlar belə möcüzələr yaratmağa qabildir".

Yaratdığı əsərlərində inqilabçılıq ruhunu tarənnüm edən və bununla da dinləyicini vəcdə gətirən böyük sənətkar Bethovenin surəti, Leninin, hələ gənc yaşlarından, böyük rəğbətini qazanmışdı. Düşünmək olarki, Bethoven yaradıcılığında öz əksini tapmış inqilabi qəhramanlıq və bununla əlaqədar olan dramatik gərginlik, faciə və ümumiyyətlə mübarizə mövzusu, dünya incəsənətinin yaratdığı surətlər içərisində öz emosional təsiri etibarilə Lenin üçün daha yaxın idi.

Milyonlarla insanların ən çox sevdiyi, xatirini əziz tutduğu, böyük rəhbər və müəllim V. İ. Leninin surəti xalq yaradıcılığının müxtəlif əsərlərində əks etdirilmişdir. Bütün sovet xalqları Lenin haqqında ürəkdən gələn bir çox mahnılar qoşmuş, musiqi əsərləri yaratmışlar. Xalq bu mahnılarda, şerlərdə böyük müəllimə, sovet dövlətinin banisi olan dahi rəhbərə bəslədiyi səmimiyyət və məhəbbət duyğusunu ifadə edir.

Sovet bəstəkarları Lenin haqqında bir çox vokal və simfonik əsərlər bəstələmişlər. Burada sovet bəstəkarı V. Y. Şebalinin "Lenin" kantatasını, Süleyman Ələsgərov ilə Cahangir Cahangirovun nəğməkar-solist, xor və simfonik orkestr üçün birgə yazdıqları "Lenin" vokal-simfonik poemasını, Cövdət Hacıyevin dördüncü, Lenin xatirəsinə həsr olunmuş simfoniyasını xüsusi olaraq qeyd etmək lazımdır. Cövdət Hacıyev bu monumental əsərində böyük insanın "musiqi portretini" yaratmaq vəzifəsini öhdəsinə götürməmişdir. O bu əsərində Lenin ideyalarından ilham alan qəhrəman sovet xalqının həyatını tərənnüm edən parlaq lövhələr yaradır. Lenin mövzusu bu əsərdə xalq mövzusu kimi bütün əzəməti ilə səslənir.

Sovet bəstəkarlarının Lenin surətini yaratmaq işindəki müvəffəqiyyətləri böyükdür. Həm də bu şərəfli mövzunun sənətkar şüurunda doğurduğu ilham, ürəkdə yaratdığı məhəbbət duyğusu, yazmaq həvəsi tükənməzdir. Zəmanəmizin ən böyük siması olan Leninin ölməz surətini tərənnüm etmək, onun adına layiq bədii əsərlər yaratmaq sənətkarlarımızın şərəfli vəzifəsidir.

"Ədəbiyyat və incəsənət", 22 aprel 1960

 

 
     
        © Musigi Dunyasi, 2007